Şehrini Dolaştım Sabaha Kadar
Kör kütük aşkınla düştüm yollara
Şehrini dolaştım sabaha kadar Unutma, gelirim demiştim sana Şehrini dolaştım sabaha kadar Neyin rüzgârıydı başında esen Ölür müydün adres değiştim desen Sıcak yatağında uykudayken sen Şehrini dolaştım sabaha kadar Sessizlik çöktükçe hüzün bürüdü Hayalin ardından çekti sürüdü Gözlerim daldıkça yaşlar yürüdü Şehrini dolaştım sabaha kadar Sokak sokak kapı kapı aradım Gölgeleri kuytuları taradım Şikâyet etmedi attığım adım Şehrini dolaştım sabaha kadar Bir ara camlarda perdene baktım Ben bende değildim kendim de yoktum Yayından fırlayan serseri oktum Şehrini dolaştım sabaha kadar Yokluğun içime dert oldu koydu Vefa dedikleri sence bu muydu? Yağmur yağdı gece birden soğudu Şehrini dolaştım sabaha kadar Islandım üşüdüm nasıl da açtım Saymadım kaç paket sigara içtim Tepeden tırnağa sana muhtaçtım Şehrini dolaştım sabaha kadar Şafak söktü ezan sesi duyuldu Canlılar uyandı yola koyuldu Düşlerine sızan sarhoş ayıldı Şehrini dolaştım sabaha kadar Bilal KARAMAN |
Seven yürek sesi nakış gibi işlenmiş dizelere hocam
Kutluyorum kalemini keyif aldım okurken
Kalemin susmasın
___________________________________________Saygılar