Tüm yalnızlıklar martı kılığında İstanbul’u öpmekteydi Sustum 2Bir gece vakti araladım nü yalnızlıkları Kendimden izler görmek istedim Lakin! Tüm yalnızlıklar martı kılığında İstanbul’u öpmekteydi... Sustum Yalnızca sustum Kıyıda bir kadın gördüm Parmaklarından şiir içtiriyordu geceye Sokuldum yalnızlığının hırkasına Ürperdim Soluğu ben kokuyordu Soluğum kadın İstanbul kadın Biz İstanbul olmuştuk İstanbul’a binlerce şiir adanmıştı Binlerce şiir uğramıştı Lakin! Hiç bir şiir beni bu denli yakmadı Parmaklarından şiir içtiren kadın kadar Bir kadın ve bir gül Gül içinde kadın kadının içinde kül Yanan ömrü bir tutam biz Biz İstanbul İstanbul kadın Tüm yalnızlıklar martı kılığında İstanbul’u öpmekteydi Sustum Mahmudiye Düzkaya |
______________________________________________Saygılar selamlar