EL AİLESİEL AİLESİ... Bakıyorum elime, Baş parmağım cüce bir baba. Yüzü hep dışarı baksa da, Bağlı karısına, çocuğuna. Anne çocuklarına düşkün, Hep aralarında, ortada. Oğul dilsiz, Sessizce yol gösterir işaretle. Anne ve babasının dikilir ortalarında, Ayrılamaz ikisinden de. Büyük kız nişanlı, anneye destek, Ne yapsa yanında, yardımda. Süslü mü süslü, Takar takıştırır ayna karşısında. Küçüğü kıskanır, her an onunla. Bir şey olsa birine, Koşarlar hep birden, ânında... Hâlenur Kor ( Ellerimi insanlara benzeterek yazdığım karalamalar... Eller; bir düşünsek ne kadar önemliler...Bir aile onlar, fertleri var beş tane...) |