Gece Lambam Ve KalemimGeceleri yatağıma uzandığımda Şiirler yazıyordum Sana bana bize Yok yere beni nasıl kırdığını Duygularimı nasıl törpüleyip yok etttiğini Anlatıyordum Gece lambasına Bazen ışığı titriyordu Üzülme dercesine Belliki oda ağlıyordu halime içten içe Sessizce.... Şimdi kalemim de sustu Kalbimin kırıklığını Hissediyor adeta Yas tutuyor yazmıyor günlerce Sonra İçin için hıçkırıklara boğuluyor Göz yaşlarını kalbine damlatıyor gizlice El ayak çekilince Hüznümü kederimi duvarlara anlatıyor saatlerce Dertleşiyorlar hep birlikte sessizce Gece lambası göz kırpıyor ara sıra Teselli etmeye çalışıyor sanki kalemimi kendince Sonra birlikte sızıp kalıyorlar Göz yaşları dinince Çaresiz Ve Sessizce Nafize |
Bazen ışığı titriyordu
Üzülme dercesine
Belliki oda ağlıyordu halime içten içe
Sessizce....
Kaleminize yüreğinize sağlık üstad harika şiir okudum kutlarım saygılar .