VEFASIZLARBuhar oldu uçtu ömrüm Susuz kalmış göl gibiyim Eşim dostum terk eyledi Bağ bahçesiz çöl gibiyim Baykuş tünemiş üstüme Hazan vurmuş gül gibiyim Hani çoluk çocuk nerde Yaprak dökmüş dal gibiyim Felce uğramış sol yanım Vurgun yemiş kol gibiyim Yıkılmış tüm köprülerim Kervan geçmez yol gibiyim Esmer kızın baklasında Kum üstünde fal gibiyim Ummanlara terk edilmiş Yosun tutmuş sal gibiyim Dere tepe aşıp giden Deli dolu yel gibiyim Yıkıp döküp viran eden Boz bulanık sel gibiyim Genç çağında yar yitirmiş Bahtı kara dul gibiyim Kaldım canan orta yerde Eşe dosta zul gibiyim Yükü vurdular sırtıma Semerlerde çul gibiyim Ol Kâbe’nin kapısında Boyun büken kul gibiyim Dertler binmiş üzerime İki büklüm bel gibiyim Söyletmeyin vefasızlar Mızrap yemiş tel gibiyim Yunus Karaçöp yudumyunus 11 02 2008 |
Şiiriniz hak ettiği böceğini de almış zaten.Mani öz deyişinde su gibi okunan bir şiirdi.
Tebrik eder saygılar sunarım.