VAKTİ GELDİ...
“Ey Bu Kaderi Bilinmez Harflerin Kimsesiz Seyyahı, Kalem, nûndan geçeli evvel zaman olmuş. Evvel zaman önce şu çocuğun parmakları, senin altın tozundan sararan mısralarına dokunmuş.”
Zamanı Geldi… Bir seyyah, bir gezgin olup kat etmeli dünyayı Doldurmalı dağarcığına sevgi tohumlarını İlim bilim felsefeyi katıp öte yanına Saçmalı avuç avuç bastığın topraklara İnsanların mayası hep birdir O’nun indinde Ne zengin ne fukara, ne cahil ne de ekabir Dili, inancı, rengi olsa da sana yabancı Yaratılan hiçbir fani, olmaz bu handa hancı Ne mutlu bu alemde bırakmışsan derin izler Bir lokma bir hırka deyip, yanmışsan maneviyatta Sormuşsan kendi kendine, yaşamın anlamını Hadi! gecikme dostum; vakti geldi düş yollara… (Dağarcığınızda biriktirdiklerinizi, gönlünüzce dağıttığınızı düşünüyorsanız eğer, gitme vaktinizin geldiğini anlamış olmalısınız...) |
Kutluyorum kalemi keyifti okumak
Yüreğin var olsun
______________________________________Selamlar saygılar