Günlerden bir gündü
Yine günlerden bir gündü
Fırtına ortasında kalmış bir kayık gibiydim Dalgalarla savaşıyordum Umutsuzdum ve çaresiz Ölüme yakın ve hayata uzak Kapadım gözlerimi Seni düşledim Düş içinde düş eledim Bana uzaktın Ve yağmur yağdı yakınıma Üşüdüm... Soğudu ellerim Ve.. Islandı gözlerim Dokunamadım sana Ellerimi uzattım Yok oldun...ben ağladım Fırtına dindi Kayık su almıştı ve battı Düş-tüm ve düşe üşüştüm Yoruldum kalmadı takatim Kapadım gözlerimi Seni düşledim Düş içinde düş eledim Hâlâ uzaktın Güneş doğdu Bahar geldi Ben bekledim Sen gelmedin Islandı gözlerim...ve ağladım... Metin Baran |