SUSARSAN
Sakın susma! Sustukça kalbim yorgun atıyor
Sen susarsan kalp susar, bülbül susar, gül susar Bacam da İshak Kuşu, uğursuzca ötüyor Susarsan şair susar, kalem susar, dil susar Direği parçalanan Karadeniz takası Sanma dingin denizde limanına kavuşur Gidilmezse uzaktır şehrin iki yakası Su akarken hep kendi girdabıyla boğuşur Yağmur aynı yağmursa neden bulanıyor su Göğüs denen kafeste saklıdır gurbet kuşu Yuvadan düştü sandım gönlümün son yavrusu Cehennem azabıdır kalp dilinin susuşu Ay dolunay bu gece, akşam kızıl bir şeytan! Gözler kem bakınca mı düştük intizarlara? Papaz büyüsüymüş bu, üstümde kuru bühtan Kurşun dökmek gerekir kalpteki nazarlara Unutma, sen susarsan gönül susar, dil susar, Susarsan kalem susar, şiir ölür sevgili. Gurbet suskunu ağzım, sus kaldıkça kan kusar Kan kusarsa kalp susar, şair ölür sevgili. İbrahim COŞAR |