MEKTUP
Gönlümün tek sahibi sağ gözümün bebeği
Kaderimin yazgısı sol yanımın sızısı Gözümde tütmelerin beni gözümden etti Çektiğim bu hasretlik artık canıma yetti En büyük sevincimdi sana mektuplar yazmak Bu sana son mektubum bunu bil ki sevgili Yıldızlardan yorganlar şarkılardan fal tutmak Dizlerinin dibinde aşkınla helak olmak Ne iki satır yazın ne bir yerden ses gelir Ne kapımda bir ulak ne ufukta bir gölge Dokusam da aşkımı ömrüme biçim biçim Unutmak çok kolaymış senin gibiler için Anladım ki düşünde hayaller kabus gibi Ne yıldızlar ne sesim avutmuyor besbelli Her yolu denesem de aldığım cevap belli Kapattın her kapıyı sen bana çoktan beri Ne sesime ses verdin ne mektuba karşılık Sevilmenin değeri meğer değersiz pulmuş Ne yapsam anlatamam ben ölümsüz sevgimi Belli ki arsız gönül kazanmış bağışıklık Sevgi yürek cesaret özveri ister derken Bunların zerresini mümkün mü sende görmek Her çiçekten bal alıp bunu marifet saymak Boşuna yaşamışsın göreceksin giderken |