Düştüm...
Düştüm...
Kimi zaman değil, hep ağladı gözüm Kimse dinlemese de hep geçti sözüm Umudun tükenmediğini zannederdim Bana bunu fazlasıyla kanıtladı ömrüm Ne aydan korkup yıldızlara haykırdım Ne güneşin ışığında gölgemi sakladım Dedim ya, ben hep ağladım... Yine penceremin kenarına oturdum Haykırdım saatlerce... Hem geceye, hem de gündüze, Kan dolu bu mahzene, Azap dolu zindan hapsine Bir suretin görülmediği çöl şeyhine Yaradanın bilinmediği kafir ehline Ölümün geleceği yakınsa da uzak bilene Vicdanı yetmeyenin hain iş birliğine Sesi çıkmayan yetimin saklı derdine Ve yazılanın hiçe sayılıp üstüne çizik çekilmesine. Dedim ya, ben hep ağladım Gülmeyi unuttum değil Ahirete sakladım...mD... |