Hey Gardiyan...
Ayaklarımı hissetmiyorum
Kollarım uyuşuyor Gözlerimde başladı kararmaya Bir nefes aldırın nolur Çıkarın dışarı bir sabah Papatyaları koklayıp Güneşe bir el sallayasım var Hey gardiyan sana diyorum Vurma öyle sert belime Kalkamıyorum yerimden sonra Getirdiğin yemekte böcekler çıkıyor Sonra bu hücrede duvarlar neden konuşmuyor. Konuşan kimse mi yok Yoksa kulaklarımda mı artık duymuyor. Ben özgürlük mahkumuyum Kalemim kırılalı çok oldu Bir papazdan günah çıkartıp Uçup gidesim var şimdi. İnfazın saati günü hangi gün Söyleyin de size fazla iş çıkmadan Kirli elleriniz bedenime dokunmadam Kendi işimi kendim göreyim.. |