SIĞINMAK KARANLIĞA...Beklemek umarsızca ve yadsımadan sevdayı Hani döner de gelir diye bin bir umutla Ve yüklü iken onca serzeniş Ererken başın ta arşa. Vazgeçmeyi denemedim sanma Hem de defalarca Bırakıp gitmek keşke bu kadar kolay olsa Olmazın oluru benimki Sığınmak ve kaçmak kendinden Yaşlar dökerken bucağında, kucağında. Mümkün mü söyle aksi İstediği kadar cebelleşse de mantık yürekle Kan kussam da kızılcık şurubu içtim diye Saklasam acımı tırmalarken sessizlik bağrımı. Karışmak geceye o silik gölgemin nezdinde Dalıp dalıp gitmek uzaklara Sürüklenmek belki de beyhude bir yakarış Aksi ne mümkün bir o kadar yakıcı bir bekleyiş. Sığınmak karanlığa Sığamazken yere göğe Korumak o küçük dünyamı Görüp göreceğim en büyük acı. Yaşamak adına, ölümün tadında Nüksederken sancı azalmak zamanda Alıp gitmişsin başını bir defa Uzaklardasın ellerim iki yanımda En dibinde yenilginin çöken tortusunda. İmkânsızı istemek tek suçum O siyah gölgeler tek sırdaşım. |
Özlem Demirkaya &*.*&