bazen şaşıyorum dünyanın düzenine
insanlar
ah insanlar

nasıl da yaşıyorlar
dertler ve kederler içinde

kaleminiz şaşmasın hiç

cennet ayaklarımızın altında
toprakta

kutluyorum
engin bir anlatım hissettim duygularınızın denizlerinde
dalgacı bir dalgıç

he dem mürekkeb-î şiirle daimâ

.


YAŞAYANKELİME tarafından 12/19/2015 11:37:55 AM zamanında düzenlenmiştir.

Evet,aynen öyle...

Ustacaydı beğeniyle okudum
Alkışlıyorum kalemi
Yüreğine sağlık
_________________________________________Saygılar selamlar

Gücü yetmeyince gelenlere,
Boyun eğmekten başka ne gelir.
O zaman giderim denize
Dalgalar bana salıncak gibi gelir..
Tebrik ederim saygılarımla.

maviege tarafından 12/5/2014 3:11:01 PM zamanında düzenlenmiştir.

Alışmak, alışmak ne kadar kötü birşeydir şairim; nekadar kötü!... bir anlayabilseydi insan bunu. Onu alıştırmak için ne çabaların sürdürüldüğünü bir düşünse, öğrebilseydi!.... alışmakla kanıksamak arasındaki farkı da çözerdi. İnsan dsüşünebilseydi; kendisine çok değil, hiç gerekli olmayan birçok zararlıyı ona benimsetip olmazsa - olmazı düşğündürmek için eloğlu ordular gibi uzmanlar seferber etmiş, onu alıştırarak, kanıksatarak sömürmek için. Smürülen yalnız paralarımız, malımız, mülkümüz değil ki, aşklarımız, sevgilerimiz, özgürlüğümüz, inancımız, kısaca tüm hayatımız.

Allah bunu reva görmemiş yarattığı harika varlık insana. Tüm emirlerinde açıkça "Kendini sömürtme, kullandırma, kişiliğini sıfırlamak isteyenlere karşı dur!..... ama ne pahasına olursa olsun, karşı dur. Ben aklı ve cesareti, düşünme yeteneğini bunun için verdim sana" der. Yaşamın her süreçinde, hayatın her akışında hep yüz yüzeyiz bu açık gerçekle. "Üzüm, üzüme baka, baka kararır", yani olgunlaşır, işlevsel hale gelir, yani bitip tükenecek, yokolacak duruma gelir. İnsanlarda, biribirlerine bakarak, olur - olmaz herşeyi kanıksar, alışır hale gelirlerse, yaşam süreçleri üzümünkü kadar kısa olur. AMA İNSANIN YARATILIŞINDAKİ AMAÇ BU DEİLDİR: İnsan Allahtan sonra, keşfeden oluşturan, yaşamı kendinden bir sonrakine devrederek bütünlüğü, devamlılığı sağlıyan varlıktır. Bu ona verilmiş ilahi bir görevdir, bu tarzda işlev yapamayan insan ve toplumlar, tez zamanda ömürlerini tamamlarlar.

Bazen düşünürüm: Yoksa biz bu maküs sürecimi yaşıyoruz diye. Toplumumuzun vurdum duymazlığı, kanıksarlığı, farkındasızlığı, herşeyi sele - suya kaptırmış haline çok üzülürüm. Ama ben de kanıksar edeyla, "Böyle gelmiş - böyle gider" demem.... hangi yaşta olursa olsun, hangi zorluğun içinde bulunursa bulunsun; insanın daima yapabilecekleri vardır. Herşeyin bittiğini düşünerek sadece denizin dalga sesleriyle avunmayı seçmek insan tabiatına aykırıdır. Evet kınamıyorum, pek çok insanımız bu farkındasızlığın içinde olabilir. Ama bu insanın kurtuluşunu, mutluluğunu, özgür yaşama kavuşmasını sağlamaz. Sorunla yüğzleşmedikçe, onunla hesaplaşmadıkça, insan asla mutlu olamaz. Hele de; "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" diye düşünmek!... Yılan varsa onun işlevi de vardır, eninde sonunda yılanlığını yapar, hiç bir suçu ve günahı olmasa da gelip insanı sokar.

Güzel şiirinize belki beklenen bir yorum olmadı, alışılmışlığın dışında yazdım, umarım beni bağışlarsınız. Ama sizi asla farkındasız, "Neme lazım" cı biri olarak görmedim. Tersine bu dizeleri yazmakla harika insani bir işlevi de yapmış olduğunuzu düşündüm
Sonsuz saygı ve selamlarımla kutladım değerli şairim sizi. Kemal Polat