Erdemin Talanı Var SahnedeTalanlanmış bir gelecek haritası titriyor ellerimde Çamurla, kanla, zulümle karılmış sıvalar yüreğimde Yarıyor göğsümü rüzgâr, unutulmuş dünler dillerde Sökün şu onurumu göğsümden, öleyim kendi içimde Kayıp iniltiler var derinlerde, teşhis edilemiyor ölüler Sözler yetersiz kaldı tanıma, korkuyla geçiyor günler Aydınlık menzildi önceden dağlar, onlar da yıkıldılar Erdemin talanı var sahnede, güneşi kanla emziriyorlar Sesimdeki bahar muştuları bitti, yalakalar hep ekranda Çanakları yalıyor mesnetsizler, köle oldular kapıkullarına Safa dizdiler kitleleri, sevgisiz kervanlar yürüyor uzaklara Kavuşmanın mevsimleri bitti, yakalandı insanlık tuzaklara Tükensin ahir zaman, umutların sessizliğine gömülelim hey! Gözlerimdeki yaşlar benim, alnımdaki çizgiler de kaderimdir Yangın olmadan rüzgâr çıkmaz, yağmurda yıkansın bedenim Kirlenmesin asla geçmişim, bir gün türkümü çocuklar söyler Selahattin YETGİN |