Duy
Bir tıkırtı uyandırıyor bugün ruhumu...
Bir kuş geliyor pencereme... Donmuş,kanatlarından biri kırık, Çırpınıyor gözlerime bakıp,ağlıyor gözyaşlarımı sil dercesine... Yardım et diyor ey adem... Kapındayım işte... Yokluk ve çaresizlik almış tüm bedenimi, Bitap bir haldeyim... Savaşın kokusu benim kanatlarımda... Taşımaktan yoruldum... Oysa bizim görevimizdi zeytin dalını uzatmak... Bak bayım... Biz o zeytin dalını uzatırken kırıldı bu kanatlar... Hem de en umulmadık zamanda... Koşamadık çocuklar gibi sokaklarda... Tepemizde kurşundan bir yağmur... Şimşekler yüreklerde çakıyor artık... Gürültüsünü taaa içimizde... Ve derinlerden yükseliyor ses... Bir çığlık... Duy artık sesimizi bayım... Duy... |