KAYBOLUYORUMUçsuz bucaksız bir nehir gibiydin. Akıyordun.... Durdurulması imkansız. Korkutuyordu bu çağlayışın beni. Kumdan kaleler örüyor, Bentler koyuyordum , Her gün önüne. Sense yıkıyordun her gece. Sabah gözümü açtığımda , Silkintilerinle uyanıyordum. Denize ulaşmak istesemde, Havzalarında, Kapalı kalıyor, Girdabında kayboluyordum..!!!! Seda Karakaş |
Alkışlıyorum kalemi
Yüreğin kalemin var olsun
________________________________________Saygılar