Susmaksa eğer kaderim susarım sana
Belki bir tuz miktarı acıtacak kadar yara
İşte tam şurada, sol yanımda
Susmaksa
Şimdi acıya gözyaşı akıtacak kadar zor…
Susmak belki bir çöl ortasında
Bir seraba koşmak gibi
Görüp de durmak, koşmamak…
Ve susmak…
Bir damla suya muhtaçken
Ellerinden gelen
Şimdi susmak
Her şeyi serap sanmak
Seni, ellerini
Bir an kaybetme korkusu taşımak
Uzatamamak ellerimi
Ve koşamamak sana
O sonsuzluğa kadar kaybetme korkusuyla…
Susuyorum ya hani
Sana, seraplarına
Koşamıyorum ya hani sokaklarına
Mesela, korkuyorum ya kaybetmeye
Hepsine susuyorum işte sebepsizce
Susuyorum…
Gelsem belki uyanırım bu rüyadan
Kaybederim belki ellerimi uzatınca seni
Sevgine kavuşacağım seraptan
Gelsem…
Belki saatlerde durur zamansızca
Gitmezsin, kaybetmem belki öyle olunca
Ama şu korku var ya…
Susuyorum işte.
Ne dersen de
İster korku, istersen kaçtığım için de
Ama gelemiyorum işte
Adım atamıyorum bu uçuruma
Sanma ki susuyorsam bitiyor her şey
Öyle bir yangın var ki sol yanımda
Ne kadar sussam da geçmiyor hiçbir şey
Geçmiyor işte, gelmiyor da
Bende susuyorum zamansızca
Bütün zamanların inadına
Susuyorum şimdi
Hiçbir şeyden korkmamacasına…