Bu insanlar neden bakıyor anne,
Fotoğraf çekmek
İyi mi geliyor yaralara,
Bu elime bulaşan…
Ellerim kirlendi anne,
Kanımla…
Geçmiyor…
Yüreğim acıyor anne,
Bu insanlar bana bakmıyor,
Merak ediyorum kaç sayfalık haberde ömrüm
Ya da kaç günlük…
Bu fotoğraflara yılları sığdıramıyorlar mı anne.
Oysa unutmamak için çekilmez mi fotoğraf
Ölümsüz olmak, hatırlanmak için…
Ama hatırlanmıyorum işte anne
Dün haberde gören amca uzun uzun baktı bana
Sanki acaba kimdi diye
Sonra biraz hatırladı gibi oldu
Bombalar altında kalmış beni
Bir küfür savurdu bombayı atanlara
Ve unuttu…
Çünkü dizisi vardı anne,
Çünkü yemek yiyecekti,
Çünkü maç daha önemliydi,
Bir fotoğraflık kadar mıydı insan ömrü…
Ve kaç gün sığardı kadraja…
Anne ellerimdeki kan geçti şimdi
Öyle koltuklara da sürmedim
Bir sabah aydınlanırken bir gürültüyle odam
Melekler yıkadı ellerimi anne
Söz bir daha batırmayacağım…
Unuttular anne…
İnsanlar unuttular
Çünkü daha önemli şeyleri var…
Demek ki yıllar sığmıyormuş kadraja…
Ne kadar ugraşsan da…
Sığmıyor işte anne
Aylan kardeşime bak
Ne kadarlıktı ki ömrü
Yaşadığını sayamıyor insan
Ölünce de unutuluyor zaten…
Sahi ne kadar yasadım ben
İnsanların unuttuğu hayatta
Çok kalmışım anne
Şimdi bizi daim hatırlayanın yanındayım
Unutmayanın
Bazı insanlara bizi unutturmayanın
Yanındayım anne…
Söz ellerim de,
Yüreğimde kirlenmeyecek artık anne…