ACEMİLİKTENDİR AĞRIYAN YERLERİMİN SESİaynaların sırsız yüzüyle kendime bakıyorum bütün çirkinliklerimi bir kenara bırak gözlerimde yansıyan o acı neyin nesi? yağmurun ayak izleri suratımda bata çıka yürümeye devam ediyor zamanın ’geçmiş’ dediğimiz ağacına çocukca heveslerim çoktan kendini asmış öyle meyvesiz ki o ağaç yaprakları bile baharda solmaz aldatır yeşili görenleri zannederler onda hiç hazan olmaz. halbuki içten içe bir kurt kemirir yeşil dalların içi koftur yani sağlam duruşu rüzgara boyun eğmeyişi aslında ne kadarda zavallıca neye yarar yeşilin senin neye diyorum bazen kar yağsa ıslanmaz bir yaprağın düşer üzerinden akar gider yüreğe dokunmaz ki zemherinin ayazı. yalanlar söylerim yalanlara yalan katarak çığ gibi düşerim yine kendi içime nefessiz boğulurum bir zaman ölürüm kefensiz sonra dirilirim yeniden yeniden başlarım kaldığım yerden kısır bir döngü üstünde çala kalem yürürüm. şiirler... ahh o esrik şiirler dengesini yitirir düşerler üzerime gebereceğim o anlarda sanıyorum ama hala kılımı kıpırdatmadan baktığıma göre yaşam duygularım alınmış olmalı. heveslerim ümitlerim sevilerim ne kadar darmadağın Karadeniz evleri gibi biri birinden habersiz bir dağ yamacına yaslanmış boş gözlerle tabiat anayı seyrediyor olmayacak vuslatlara bağlanan ne varsa dilek ağacında tek tek söküyor üşenmeden bakışlarıyla artık hafızamda zayıfladı hangi sevdiğim nerede gömülü bilmiyorum üstünde çiçek açmaya kalksam mezarları kovalar beni haklılar kendilerince elbette ne sundum ki aşk şarabından içtikçe düşman kesilen bakışları gözlerime yuvarlanırken ve ben gizli gizli gülümsedim inadına dudak uçlarımda bir uçuk çiçek açtı görmediler göstermelik ’vah’ larım yine bumerang gibi sahibine çarpıp elime geri döndü yaktı ellerimi ellerimi kanattı acıması o günlerden hediye bana. anonim bir türküdür aslında bende aşk nasıl anlatsam bilemediğim bir özdeyiş yapış yapış durur gönül kitabımın ilk sayfasında baş ağrısı diş ağrısı gibi arada d(k)urup d(k)urup sızlar inletir dilimde sonsuz nağmeleri ve vakitsizce iner sahneden şarkı sözlerini unutan acemi sanatçı gibi. Ayvazım DENİZ |
Sadece sizi kutlayabilirim.... çünkü başka söze gerek kalmamış...
Yüreğinize sağlık....