Kazmalar Vurulur
kazmalar vurulur pamuğun toprağına otuna
türküler söylenir temmuz sıcağının adına doyulur mu terli vücutlarla yenen yemeğin tadına ben bu satırları yazarım ırgatların adına bakın tarlada çocuk emziren kadına gönlü hasret dolu uzak kalmış yurduna bağlamış körpecik bebesini terli sırtına görmek ister hep dönüp bakar ardına paydos düdüğü çalınca gün aşarken sevinir yavrusuyla çadırına koşarken huzur doludur çocuğuna ninni söylerken dalar gider kendisi de bebeğine bakarken kölecioğlu diyor dalar gider bebeğine bakarken bebeği huzurlu mutludur annesinin kollarında yatarken Ahmet kölecioğlu 1987 |