İnsan olmanın yolu eskilerin taklidi ile şekillerine itaat ile olmaz
kulağa sevgi ve saygı içinde boynuza katılmakla olur...




izlerim bir çalıya takılıştadır aslında
anıldığında da aslı da astarı da kayıplar da gezinir
kopartınca ipleri şimdi geride kaldı her şey
tuhaf bir his bu
her şeyde sis dolu
erkeksi sarhoşluğa benlikti tavan yaptıran
bizim ne suçumuz var ki
kimde bencilik yoktur kim kendini sevmez ki
an gelir tarih kokarız
bazı anda da kayboluruz saniyelerin içinde
kör nefis sarışta boğar bizi

bazen curcunaya dalar gönül bazense ıssızdır yalnızlığımız
suya hasrettir ruhlar kir deryasında dururken
ayak yönlerine göre girilir hanelere
bazen çiğ sarar bedenleri bunda gülün ne suçu var
beynimiz hep görkemli şekillere düşer
tutarsız meşrepte kalan hafifliğini hiç görmez
oysa kişiliğini iblise sunan uçurum diplerinde üşür

bir de bir göz hakkımız vardır ya
şahikanın doruğundan çekmez ki bakışını
endamlıdır da salınışı sema ya
sevgiliye eşsiz görünür yürek atırışın da
doymaz ki her şeyin en güzeline konan
anıldıkça süksesi deryaları aşar
aslı bir fiskede cüssesiyle düştüğü batakta yatar

dertlerle sararız bazen de yaralarımızı
yara kanar
yüreğe hançerler saplanır
sızım sızımda sızlar bazen
cepkenimize kahpe bir el saplanır
yürekte kanlanırız uçsuz bucaksız
ruhlarımız da kapkara bulutlar dolaşır
sözde gönül gönüldeyiz
tutuşuruz el ele
kol kola can ciğerler içinde
hep kasvetler pişer içimizde
fert içinde çok da yerli yerinde derindeyiz
ama ne görür nede hissederiz birbirimizi duymakta
sokaklar hep boy ölçer tilki ininde kıkırdarken
aşklar vatan millet dokuruz tüm gönül tezgahların da
tarih yazar
tarih de sileriz siyasetin çamur ırmaklarında
göllerimiz denizlerimiz de hep çorakta
oysa ki hep sözde aydınlığı ararız girdiğimiz karanlıklar da

sessizce bir kefen kokusu kaplar ortalığı
gürgenler biçilirken
heyhat yumağı açılır saçılır da kaplar ortalığı
mesnetsiz hikmetler dökülür ziba’sız yaşam kaybolur siste
fışkırır bir isyan kendi kedisine
otururken yüreklere gerçekler kıs kıs güler
işte o anda ayak altlarına düşer tüm yaşam
ayaklar ellerle atarlar geçmişini ve geleceği bir çukura
tüm sorunlar kapanır
ve ömür ya bir çuval da kalır
ya bir güvecin olup uçar içinden göklere…




(29.11.2014) AZAP…