Yüzleşmebazen bırakıyor insan tası tarağı bir kenara çıkıp yükseğe usunda tepeden bakıyor çanağına serip de hasırını geçen zamana alıp veriyor kendi kendine bir yanda yitenler diğer yanda kalanlar toplama çıkarma bölme derken anlamsızlaşıyor olup bitenler elde kalanlarla kalakalıyor ortada nedenler niçinler sıralandıkça ardı ardına verilen yanıtlar yetmiyor gerçek anlamı bulmaya ve Tanrılığı bitiyor o anda inip tekrar aşağıya basit ve sıradan yaşamına var olmanın adını sorgulamadan varmak istiyor yaşamının tadına küçük büyük demeden seviyor yeniden yükleyip yüreğini bir küçük kelebeğin kanadında Sezer Ergör Cülcüloğlu |
taşıdığımız muammâ baştan ayağa peçeli
kim seçti ki rengini
ellerin bile eğri
işaretleyen yerini bilgeliğe hevesli. .
ne gitmeli ne gelmeli
sorarlarsa nereli
öyle boşluğa ilikli
seyretmeli olan biteni. .