0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
740
Okunma
riyaziye sandı kendini kadın
sığdırdı eteklerine dünyanın tüm baharlarını
güvendi sevdiğinin bulutlarına
sakladı ilk tohumlara harlarını
hesaba katmamıştı cenup rüzgârlarını
toprak sandı kendini kadın
sürdü yüzüne bütün çile dirgenlerini
yarım yarım yarıldı ciğerleri
bağrında bitecekti sevda güllerinden
tutkunluğuna kördü gözleri
dörtişlemde var mıydı çakırdikenleri
cabir’in çırağı sandı kendini kadın
aşk ateşten çember
çözülmeler pi’den öteye anlık adım
silindirler geçti saman kâgıtlarından
saydı ki karalanmadım
merkez sandı kendini kadın
ben; küllü hesapların sağlamasına noktalandım
çarpıldı toplandı çıkarıldı bölündü
ellerinde kalan
küsüratların yökünüydü
güldü
ol demişlerdi kendine, oluşların kün’üydü
kasım
