DEDİRTME BANAolmaz ya.. bir gün üşürsün o böbürlendiğin yalnızlıklarda gururun peçesi düşünce bir yağmurlu akşamın üstüne sırılsıklam gelirsin kapıma ısınmak ve tekrar sevilmek adına ellerin kapıyı tırmalar yavaşça kapıda kalmış kedi gibi sahi kediler nankördü değil mi? olmaz ya.. verilen sözler dank eder kafana ’seviyorum’ dediğin dudakların bir çöl akşamının soğukluğunda sabahı beklemeden ısınmak için dudaklarımın yolunu arar ıslanan kelimelerim kenarlarından düşerken avuçlarsın yeniden ve sürersin kendi gözlerine ’ilk kez bir kadına seviyorum dedim’ dediğin geceye döneriz yine inanırım sana gözlerinden öperek. olmaz ya... ayrıldığımız sahilde ’ay’ bana eşlik ederken o bankta birden kolun omzuma dolanır gecenin ayazının ağırlığını süpürür olmasını umduğumuz kızımızın lüle lüle saçlarını sever gibi elin saçlarımda dolaşır ve bir kez daha ayrılıklarına dolaşır parmakların. olmaz ya.. süpriz yapmayı çok severdin sen olur olmadık zamanlarda gözlerimde sevgini çığ gibi artıran süprizlerle gelirdin gönül kapıma önce açılmamak için tereddüt etse de sonuna kadar açılırdı o kapı yüreğine ve sen yılan gibi sızardın içerime işte o an başlardı soğukluğun tüm süprizler kurdeleli kutusu gibi ezilirdi içimde içim içime sığmazdı kusardı sensizliği geceye. olmaz ya... sitemlerimle ördüğüm kazağı başından aşağı geçirdiğimde ’yakıştı’ deyip sırıtırsın bu defa gözlerinin karası uzun zamandır yok olan yıldızları sunar bana bir kaç tatlı söz kayar dudaklarından dudaklarıma son nefesimde dileğim gerçek olur sen yine zamana inat benim olursun. olmaz ya.. giderken yüreğime ektiğin ayrılık tohumları henüz boy vermeden ve ben sulamaktan vazgeçmeden olmaz ya demeyi bırakıp olmazsa olmasın dedirtmeden gel artık sevdam. Ayvazım DENİZ |