gecede yenildi
karanlıkta kaçıyordu yalın ayak
yıldızlar başında oynaş taşlı dikenli yollarda ayakları kan içinde sadece gece sarmıştı onu bağrına tek derdi özgür olmaktı işlemediği suçtan ötürü neydiki bunca ceza işkence insan gibi yaşama isteğimi suçu güvendi geceye firarla düştü yollara yılları peşine düşmüş havlayan it sesleriyle korkuyor kendi nefesinden koşuyor ardına bakmadan gece dosttu ona herkesten silah sesi yırttı geceyi sırtında zalim mermi yakındı ayak sesleri it ulumaları yine tek dostu karanlık gece oda yenildi sabahın ilk ışıklarına malesef gecede kurtaramadı onu serilmişti cansız bedeni yüzün koyu zaten belliydi bu kaçısın sonu çevirdiler baktılar yüzü tebessüm dolu çünki özgürdü göye yükselen ruhu Cengiz korkmaz |