Nefesinin Buğusu
Bir şiir yazdım üzerine
okundun ezberlendin... Bir şiir sardım üzerime incecik bir yazda yazının tutumu oldun kaçma limanım oldun sarmaşıklara bakardım büyü dolu bahçe yüzümü eline alıp okşayan ağaçların dargın bakışlarında bir dokunsan ağlayacak seni sevmeyi yüklerim bulutlara yağmurun aktığı bir çeşme gözlerime tanıdığım bir hak , seni sevmek. boğulan mavimi kurtar saat tahriş ediyor beklememi içeri gir sayıklamalarımdan hayal etmemi arala gerçekleş... rüzgarda eskiyen ve bitmeyen çehresine bakan hatıralarını sunan sandığın tozunda yatan saçlarını anan . her güzde seni andım aynalarda nefesinin buğusu sevgi laciverti gece şarkılarında sarhoş mavide gökyüzünün çaldıkları... |