SAKLAMA KABIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın hayatın içinden bir sahne...
Hayatı saklıyordum saklama kabında. Annem bir kundakta sallıyordu beni Yürümeyi öğrendiğimde çoktan koşuyordum Sevgiyle karışık bir rekabete bulaşıyorum. Baş köşede yanardı bir ocak ve bir aile Ne oldu bilmem sonra alınmadı gaile. Erkekti ne yapsa yeri, elinin kiriydi Ama Allahtan korkmazın da biriydi En sevdiği meze akşam masadaki içkiydi Sorsalar ayaklarına dolanan karısının piçiydi Hayatı saklıyordum saklama kabında Annem bir kundakta sallıyordu beni Bilirim ağrırdı gece uyurken beli Bölünürdü uykusu, derinden gelen inilti Yeter derdi adamı senin hastalığın delirtti İçin için yıllarca sabrın sonu içinde birikti Annem bir kundakta sallıyordu beni Soba borusu sirkelerdi kış gözü zifiri kar Ah derdi olamadı gitti babanız bana yâr Ben büyüdüm salladım beşiğini bebenin Bölündü karanlık bir saati gecenin Yine bir süpriziydi doktor demişti veremin Karanlığı aydınlık; aydınlığı karanlık hayatın Tadı tuzu kaçtı anne kundak sallamanın Geldi saati seni geldiğimiz yere yollamanın Hayatı saklıyordum saklama kabında. Ama hatırlıyorum annem sallıyordu bir kundakta beni. 01.08.2007 |