DUMANSIZ YANDIM
Aşkın denizinde diplere battım
Yaşadığım aşkmış seninle tatdım Yürekten acımı söküpde baktım Unuttum kederi dumansız yandım Bu sevda içimi sarıp sızlatır Görmeyince gözüm sorup ağlatır Yokluğun başıma kara bağlatır Unuttum kederi dumansız yandım Umut pınarında coşar ağlarım Değişmem yolumu yare akarım Kış içinde şimdi bitmez baharım Unuttum kederi dumansız yandım Nasıl oldu aldın! ruhumu tenden Gülce’yim busenle yaktın derinden Bağlıyım sevdalım sana yürekten Unuttum kederi dumansız yandım. GÜLCE |