GÖZLERİNDE AKŞAM GÜNEŞİRüzgar susmuş, deniz sakin, öyle bir güz akşamı, Ellerin ellerimde, gözüm gözüne dalmış... Denizin mavisine bir pembelik katarak Dağların arkasına doğru süzülmekteyken Geldi de, tam karşında durdu akşam güneşi, Yüzüne kızıl bir renk vurdu akşam güneşi... Sonra bir ilâhi güç bir komut verdi sanki; Önce hafiften esti, deniz kokan bir meltem, Sonra ürperiverdi sakin denizin yüzü Ve çok derinlerden bir keman nağmesi geldi Avcuna aşk kınası yaktı akşam güneşi Saçlarının içine aktı akşam güneşi... Denizin yüzü gibi ürperdi tüm duygular, Ateş gibi olmuştu ellerimde ellerin. Sevdâyı içiyorduk, akşamın kadehinden Ve senin gözlerin de, bir başka bakıyordu; Gözlerine hâreler çaktı akşam güneşi, Göğsüne pembe güller taktı akşam güneşi... Akşamın sihri taşıp o kızıl saçlarından Bir yasemin kokusu sindi soluklarıma, Yumuşak dalgacıklar gelip öptü kumsalı Eflâtuna dönerken ufkun o pembe rengi Benim dudaklarıma döndü akşam güneşi, Kızıl dudaklarında söndü akşam güneşi... Bir güz gülü gibiydi şimdi o güzel yüzün, Gözlerinin içinde erise de gözlerim Doyumsuzdu seyretmek, gurubu gözlerinde. Dağların arkasında batmadı da bu akşam Gözlerinin tadını tattı akşam güneşi, Kirpiklernin ardında battı akşam güneşi... Ünal Beşkese |