Anlat sevgili
Sen vazgeçtiklerini anlat uzayan gecelere
Koy bir kadeh daha Gün gecenin kirpiğinden düşmesine ne kaldı ki Anlat sevgili Kaç şafaksız güne hüküm giydiğini Değişemediğin için bağışla kendini Tüm efeliğinle salın hiçliğinde Doldur bir kadeh daha Farzet aylardan kasım Alışamamış soğuğa tenin Çocuksu kadınlığıyla saklanmış geceye sevdiğin Unuttuğunda bir nehir ikiye böldü ömrünü Hatırla Seviyorum sözü ne zaman yemin oldu hayatında Saksıdaki begonya Sen suladığında mı ? Aç dediğinde mi çiçek derdi Sonrasına cahilim Affet sevgili uzar bire bin öldüğünde insanın özür dilemesi.... Demet Erdogdu |