Her seher vaktinde uyanýrsýn sen,
Gözlerin ufukta, gönlün okulda.
Yorgunluk neymiþ bilmez misin sen?
Tebeþir elinde, yaz öðretmenim!

Nice öðretmenler vardý burada,
Hepsi buluþmuþtu ortak davada.
Bir yýldýz görürsen arþ-ý alada,
Senin ýþýðýn mý, sor öðretmenim.

Arkadaþtýk, kardeþ olduk burada.
Hoþ sohbet var, dayanýþma burada.
Olsa bile kýrgýnlýklar arada,
Silmek elindedir, sil öðretmenim!

Biliyorum, zaman geldi gidersin,
Ardýna bak, hepimizi üzersin.
Bir gün olur okulunu özlersin,
Seni bekliyoruz, gel öðretmenim.

Benimle üzülen, benimle gülen,
Bin derdi kendine bir dert edinen,
Aldýðý maaþla zar zor geçinen,
Kalemin elinde, yaz öðretmenim!




Dertler bizi her taraftan saralý,
Kimseler olmuyor oldu oralý.
Yaralýdýr, nezih gönlüm yaralý,
Yaramý sarmaya koþ öðretmenim.

Atatürk dedi ki, kesin emirle:
“Neslin yetiþmesi senin elinde.”
Vatan kalkýnacak, inan, seninle,
Gayretini arttýr, nur öðretmenim.

Milli birlik, beraberlik pek elzem.
Sensin adým adým ülkemi gezen.
Eðer varsa seni gönülden üzen,
Üzülmeyi unut, coþ öðretmenim!

Öðretmenin devletine ahtý var,
Korumaktýr, kollamaktýr, yüceltmek.
Bir bakýþýn bir bakýþta hakký var.
Hakkýný helâl et, can öðretmenim.

Umarým ki, kývançlýsýn bu günde,
Yanýnda biz, engeller yok önünde.
Huzur olur, umut olur ülkemde,
Cumhuriyet yolu ol öðretmenim!