SANATÇI NE ZAMAN ÖLÜR ?Seyirci fahişe çamaşırını fıralatıyor sahneye bununla övünen sahnedeki adam sanatçı değil pezevenktir ! Doğuştan yetenekli, eğitimini de almış kendini geliştirmiş tabloları haraç mezaç servetler ediyor ; ustadır bu insan . Doğuştan isyankâr ; haksızlığa, zulme, soyguna, sömürüye. Bulunduğu her ortamı düzeltmek için çırpınır. Ağlayan her çocuktan, ezilen her emekçiden, sömürülen her halktan,sorumlu tutar kendini. Haykırır isyanını ; eşkiyaya, hırsıza, zalime, faşizme yetmezse Tanrı’ya bile ! Okur, yazar, dinler, söyler, boyar, çizer.... Para, menfaat, çıkar, yalakalık, satılmışlık, döneklik ; yer almaz lûgatında.. Düzeltmeye gücü yetmiyorsa, anlaşılamıyorsa, sesini duyuramıyorsa ; çeker gider her ortamdan ! Daha da olmazsa ; kafasına sıkar kalemini, fırçasını, kitabını, mikrofonunu ; Arkasına bakmadan çekip gider Dünya’dan bile ! O , sanatçı ruhludur, sanatçıdır çünkü ! Fikrert TEZAL |