bir ağaç dikmiştik beraber,
hatırladın mı? o günlerde sadece bir " siz" din benim için...
o ağaç şimdi dallandı,
senin güzelliğini anımsattı
o ağaç çok ihtişamlı şimdi...
heybetiyle selamlıyor her aşığı
şimdi o ağaçta yaşıyorum ben...
o ağaç altında yazıyorum sana olan aşkımı
o ağaç sonsuzluk bezminde ebediyyen bulunacak,
bir dost ,bir dua
bir şahit benim için ...

ağacın adını ,
adın koydum
fatm-ı aşk olsun
aşkın keskinliğiyle büyüsün dedim;
şimdi o ağaca kuşlar yuva yapmış;
acaba bu bir işaret mi
ilahtan bir işaret mi geldi kaderi gösteren?

artık ağaç dillenecek
"fatm-ı aşk"diyecek
Sana o kadar yazdım ki mahzun ağaç gölgesinde,
o kadar düşündüm ki seni
hiç bitmeyecek olan dolunayın dostum olduğu gecelerde;
artık ağaçta konuşacak o da olacak mecnun...
halimden anlayayan yanlız o ,
kalbimin sesini anlayıp veriyor aşkını dallarıyla insanlara,
esirgemiyor kimseden ulu gövdesini

artık kalbim dayanmıyor; seni görüpte
görmezlikten gelmeye...
sende dalıp dalıp gidememeye canım dayanmıyor
sana kavuşmak için ,
sana kavuşana kadar ,
secdeye duracağım,
Rabbime adem(a.s) duasını duam eyle deyip,
yalvaracağım! "bana da havvamı helal kıl" ...
-TÜLEK-
27.11.2014 Beyşehir
Keskin aşka