Mehmedin!...
*Zillerin çanaklarımı kırılmış yoksa!
*Evlerin direkleri mi yıkılmış… *Bir sessizlik bir sükut almış ortalığı, *Yalnızca ağıtlar, ağıtlar… *Bayrağa sarılmış tabutlar üzerinde; *Analar, bacılar ağlıyor *İçleri kıyıyor gökyüzüne süzülen ağıtlar *Ne yapacağını bilmez vaziyette babalar *Gözlere damlalar düşürüyor ağıtlar… Ağlama! ağlama anam; Güle oynaya göndermedin mi sen Mehmedini, Davullarla, zurnalarla helalleşmedin mi? “Güle güle git, Güle güle gel! Oğlum, aslanım” demedin mi! ... Vatanına layık bir asker olmasını istemedin mi? Güle güle geldi mehmedin işte, Gururla, şerefle, Şehit kanları ile yazılmış bayrağa sarılarak, Bayrağımıza, şerefimize kanını katarak, En kutsal rütbeye erişerek geldi! ... Mehmedin meleklerle geldi ana! ... Mehmedin şenlikler içinde müjdelerle geldi! ... Ağlama! Ağlama anam; Yakmasın yürekleri Mehmedine yaktığın ağıtlar… Üzülmesin seni gören gözler, acımasın sana! Sen Şehit anasısın gururla bak dünyaya… Şenlikler içinde geldi Mehmedin Meleklerle, Nur’larla yıkanarak, Bir gitti BİN geldi Mehmedin… 21.10.2007 Ender Pehlivan |
Etkileyici ve çokta üzücü evet bir ölür bin doğar Mehmetler