şiir değil sanki tarih kokuyor,
Ta insanlığın başlangıçından almış olayları.
Çok şeyler öğreniyoruz okuyunca.
Adem Havadan geldik
hava alıp su içtiğimizi.
Parasız yaşanmayacağını
(Allahım bir az mangırdan) öğreniyoruz.
Hamsiyide katmış içine anne tarafından karadenizli olduğunu öğreniyoruz
kalenin burcumusun derken gençliğinde Burcu atlı bir kıza aşık olmuş onuda unutmamış yıllar geçse de .
Takunyalarıda takıp hamama gittiğini orada üç taş hoşaf içmiş.
Yaşamak için arpa buğday ile uğraşmış
Cim cim diye sembolleri kullanıp Gs yi değil Bjk yi tutuğunu anlıyoruz.
çölün kumları demekle :
Günümüzü anlatmış orta doğuda olan olayları tüm çıplaklığıyla gözler önüne sermiş
abd ne derse onun dediği oluyor demiş acıkca.
birde şair olacağım diye sorması yok mu en can alıcı noktası burası zaten,
Benim şiirlerim açık duru su gibi neden bazı okuyanlarım meydan lourise bakarlar çözmüş değilim.
Diğer şiir yazanlara çatar burada da aslında.
Ne diyelim tutturmuş bir sebastiyan sanki bir o anlar şiirden...
Haklısın şairim yazdıkların dolu dolu,
Tekerleme değil bunlar gerçek.
okuyanlar yıllaca düşünecek
Şiir yazılırsa böyle yazılır,
Usta şairin elleri öpülecek...

Tebrik ederim saygılarımla.

Herkes okuduğu şiir'den kendi bilgi ve birikimi oranında
nasiplenir.Bu da çok anlamlılığı doğuran nedenlerdir ki,
aynı kişi,aynı şiiri farklı ruh halinde okusa bir okuyuşundan
anladığı diğerinden daha farklı olacaktır.
//Şiir herkese tanıdıktır;herkesin bildiğidir.Kırgının fısıltısı,
öfkelinin haykırışıdır.Şairde Fuzûli'nin dediği gibi yoksul bir
hükümdar,görkemli bir yoksul olabilir.Şair herkes için de
söylese türküsünü sözcükler bir kere dizeye dökülüp şiir
oluştu mu.? herkesindir artık şiir.Şiirin ana maddesi dildir.
Öteki yazın sanatlarını da ana maddesi dildir ama şiirin ki
daha da dildir.Çünkü,şiir de her sözcük kendi anlamını aşar,
gizil güç anlamını sunar şiire.Şiir düşüncelerle yazılmaz ama
şiirsiz düşüncelerde bir işe yaramaz.Şaire de şiirle yaşamak
yetmez,şiir de yaşaması gerekir.Tehlike anında kurtarıcıdır
şiir.Karanlıkta birbiriini yitirenler,yine birbirlerini bulmak
için "sese gel.!" diye bağırmalıdır.Aydınlık dönemlerde ise
zaten şiire gelinmiş demektir.Bazı durumlarda bazı ülkelerde
şöyle bir uyarıya gerek duyulur."Dikkat.! Lütfen şairleri
ezmeyiniz.!" Unutmayalım ki şiir de bütün sanatlar gibi insanın
en eski arkadaşı,insanlığın en eski verimidir.Dünya durdukça
şiir de var olacak sürüp gidecektir.Duyuyor musunuz.?
Birileri "şiire gel" diye seslenip duruyor.
ERAY CANBERK (Dünya şiir günü bildirisinden.//
Dokunmadık konu bırakmayan kaleminiz,hece ve serbest şiire de
hakkıyla vakıf,kutluyorum.Şairliğinize ,ustalığınıza ve engin yürekli
öğretmenimize,saygılarımla.