Sosyal Şiir
Çoğunluğunu hayvanların oluşturduğu bir dünya,
ve ben hala,yeryüzündeyim bana sorarsanız Bu gökyüzüü, bu yeryüzüüü!.. ikisinin arasında kalan her şeyi sevdim; iti,kediyi,börtü - böceği,otu, dalı ağacı... Aşık olabileceğim sadece kadınlar kaldı; tek bir hakkım var biliyorum; ama risk işte; korku var,yalnızlık var, doğrusu bir kadını sevmek:tüm kadınlardan pay edinmektir. Ama kadınlar ikiye ayrılır: kadınlar ve kızlar. Erkekler hiç ayrılamazlar. Nedeni,kimse bilmiyor Mesela şu an hayatımda kimse yok! Yoksa hayatta mı kimsesiz? *** Uzaya gidilmesine karşı değilim, gidenler de selam söylesin, Bence yeni yeni kitaplar yazılsın,kadınları anlatan, darwin hiç şiir yazmamış, bir kadını anlıyorsan bilim adamısın demektir, Size hayatımı yazabilirim ama, kendimden bahsetmeyi sevmiyorum, Çünki sebeplerimin de mazereti olabilir, Konuşan kadınları severim,konuşturanları severim, tam konuşurken daha çok severim, Severim de, çok severken az konuşulsun. Yoksa ocakta yemek yanar,bulaşıklar, çamaşırlar unutulur, ütüde yarım kalır... Belli mi olur? Şaziye’nin Baykuşu gündüz de öter, kadınlar daha çok çalışarak tanrı olabilir, ve insan gibi de ölebilirler sorun yok. *** Güzel kadın diye bir şey yoktur; süslenen kadıncıklar vardır. ama,çirkin kadın uyurken güzel olabilir fakat,uyuyan kadın asla süslenemez, Kötülerin yanında da melekler vardır, geçenlerde ormana gittim. Çünki bilinçli yaşamak istiyordum. Kadınlar erkeklerin odundan olduğunu ama nedense süslenerek ormana gittiklerini cevaplayamazlar, ama kadınlar doğrular ve yanlışlar arasındadır, Mesela benim hayatım, bir kadının hayali olabilir, ve bence iyi kadın, bir erkeğe hükmetmeyi öğreten kadındır Gerçekte tüm aşklar yozdur. İyi insanların aşık olmaması gerekir. ¨*** insanlar yaşamak için severler, bir kadının çığlığı intihar sebebi sayılabilir, Her kadının çeyizinde,kadın hakları vardır yani bir savaş söz konusu sorma gitsin, dünya çok acı çekiyor: sebebi kadının her yerde metalaşması aldığımız her eşya bir kadın silüeti eskiden etek giyenler kadın,pantolon giyenler adamdı, çağdaşlık diye ,bir şey var, ben kendisini merak ediyorum, insanlık desen fare yığını, sokaklar mağara önü, herkes etini modayla örtsün, şu televizyonuma bir örtü, ruhuma bir kazak örün düşünerek üşüyorum artık eskisi kadar genç değilim. Lakin şu aralar uğruna yüz yıl yaşamak istediğim birini arıyorum (bir muamma) eğer bundan vazgeçersem yüz yıl boyunca ölebilirim Hiç biri olmasa da, bu şiire gülerek poz verebilirim... Ayaz Usta - Kadirhan Türkoğlu |
Erkekler hiç ayrılamazlar.
Nedeni,kimse bilmiyor
Mesela şu an hayatımda kimse yok!
Yoksa hayatta mı kimsesiz?
kutlarım sosyal şiirinizi , olmasa toplumsal cinsiyet eşitsizliği , daha güzel olmaz mıydı herşey ne dersiniz değerli şair, tebrikler ,saygılar