VİCDANIMIN SESİ!
Gözyaşlarımı verin geri.
Onlar benim vicdanımın sesi. Geriye kalan ne ki şimdi: Granit kesilmiş bir kalp, ruhsuz bir beden değil mi? Neyime benim, bu sanal pespaye alem. Hak, hukuk, adalet; Eğer bunlarsa erdem. Kırılsın, kırılsın yazmayan kalem. Hadi eğleşelim gel seninle. O güzel türküyü birlikte söyleyelim: ’Sendeki kaşlar bende de olsa vay’ ’Kaşları senden, rastığı benden’ Unutalım bir an da olsa, Dünyanın çirkin yüzünü. Vicdanlarımızın çığlıklarını bastırmak için; Alkışlar tutalım. Ey! Komedi oynadığını sanan, Dramacılar gibi, Ağlanacak haline gülen, Zavallı insan Şu ironik haline bir bak. Ve sor şu soruyu kendine. Yitik insanlığın nerede? Sakın akmayan gözyaşlarında olmasın, Gözyaşlarımı verin geri. Onlar benim vicdanımın sesi. |