GÜLÜN AŞKI
Sevda için çırpınan minik kuş.
Görmüyorum sanma seni. Ey! Gül için şakıyan bülbül. Sevmiyorum sanma seni. Ben gül, sen bülbül. Aşıksın bana sen ezelden beri Ve bu nameler hep benim için. Fakat, acırım sana ey bülbül! Görmüyorsun dikenlerimi,aşkın kör etmiş gözünü. Doğru; ben bir gülüm,ben bir çiçek. Ama bir de gerisi var: Bilmiyorsun gülle gelen ölümü. Ey! Yiğit bülbül: ’’Yine de koklarım diyorsun seni’’ ’’Her şeye değersin sen.’ Yazık değil mi sana?’ Nedir bu halin? Değer mi hiç söylesene? Bu kadar kolay mı ölümü koklamak? Ve sence doğru mu? Bir gül için her şeyi göze almak? BÜLBÜLÜN AŞKI Benim bülbül, benim sevda. Anlamsız hayat, anlamsız dünya. Her şey anlamsız zaten Ve yaşamak haram bana. Gülsüz bir dünyada. Değer elbet değmeli! Bülbül gülü ölesiye sevmeli. |