(Syn Oktay Vural eşi,Syn Prof. Dr. Tuba Vural,mekanın cennet olsun )


ah kara gözlüm..
ne zormuş meğerse yokluğun
kocaman bir boşluk oluştu köşede
bakışlarının karanlığı ezberimde
kirpiklerinin gölgesi kaldı bende
bir resim albümü elde..
yitip giden koca bir yaşanmışlık yürekte
yedek anahtar takılı kalmış vestiyerde
bir pabuç kalmış çekmecesinde
dünden yarım kalan bir yemek tenceresinde
ekmek asılı kalmış poşetinde
yılların hatırı,yılların sırları çekmecesinde
söylenemeyenler dilin gerisinde
bir serinlik yüreğin gizli bölmesinde
düşündükçe düşünüyorum
zarar verdikçe veriyorum zavallı bedenime...
kadehlerin biri eksilmeden diğeri elde
düşüncelerim sabitlenip kalmış sende
düşünüyorum izliyorum geçmişimizi.
bittikçe tekrar dönüyorum düne
tükeniyorum yavaş yavaş
gözüm görmüyor senden başkasını
yüzümde yaşlı bir ifade alınganlığı
kırılganım darılganım...
diyorum, nereye kadar böyle
enkazın soğumaya yüz tuttu
toparlanmaya çalışıyorum
dağılmış yıkılmışım bu günlerde
tarumar olmuş yüreğimi topluyorum
gündüz gece (...)
arıyorum dört bir yana dağılmış gönlümü
duvar diplerini kendime mesken tutuyorum
bakma nefes alıp nefes verdiğime.
aslında yokum bu dünyada senden sonra
rica minnet, çalışıyorum yaşamaya
kalmadı borcum, nede bir alacağım..
tahsilatım kalmadı şükür diğer cihana..
akılsız bir baş yaralı bir yürek
yedi emin olarak bende..
hazan düşüyor sol yanımın zayıflığına
güneşim saklanıyor kara bulutlar ardına
ay ise karanlık düşlerimde öylece
ah kara gözlüm...
yutkunluğuma nefesinin ateşi düşüyor
nefesim daralıyor dudaklarımın kırmızılığında
ölüp gideceğim az kaldı şükür bahara
sırlarım dilsizleşti takıldı kaldı bağrımda
ay gibi şekilden şekillere giriyorum
yıldız gibi mavi boncuk dağıtıyorum morlara
tadım yok, tuzum yok kırık bedenim
kokun firar ediyor yine tenimde
yandıkça yanıyorum
bedenim kıvılcımların içinde
uykusuzluğum sana,
kıvranışlarım soğuk topraklara..
haykırışlarım kara bahtıma
ah kara gözlüm..........

................LESKÜY NARUT.........16/11/2014