Bir hüzündür çöker yüreğine
Derin bir sızı yakar içini de ağlayamazsın.
Boştur ellerin soğumaktadır gün be gün
İsyana gelir gözlerin, sözlerin,nefesin...

Yanında olsun istersin, olanaksızdır
Anlamaz kimse kederini, anlatamazsın...
İçine akar gözyaşların,yüzde sahte gülümseme
Bir sen vardır görünen, bir de sen özlem dolu...

Bir gün gelir anlaşılırmı dersin sevdan
Anlatabilirmisin kurda kuşa kelebeğe
Yanıbaşındaki arkadaşına
Bir gün gelir anlarmı sevilen sevdanın boyutunu...

Gün gelir yaşanırmı dersin mutluluk hakedildiği gibi
Doyasıya tutabilirmisin ellerini,bakabilirmisin gözlerine
Gün sabaha dönerken kollarında uyumayı yaşayabilirmisin
Atabilirmisin tüm hüzünleri de gerçeğe dönermi gülmelerin...

Sadece umuttur hayalini kurduğun
Ya olursa diye beklediğin, dualarında yaşattığın
Hüzünde katsa yüreğe sevgilinin yokluğu
Sevdanın güzelliği yarının umududur yeşerttiğin
Aklına her geldiğinde tebessüm ettiğin...


MÜNEVVER ERDOĞMUŞ