İstanbul’a benziyordun sen biraz.
Onun gibiydin işte, çok ama çok karmakarışık.
Ne kendinle dosttun, ne de kendinle barışık.
İstanbul gibi, bir martılar bir de deniz iyi tanırdı seni.
Bu yüzden ne zaman görseler acıma selam durur,
Konuşmasam da bilirdim anlarlardı beni.

Ne çok yüzün vardı senin İstanbul gibi.
Onun gibi sende kendinde birçok kişiydin.
Sen bile arardın bazen kendini ıssız sokaklarında,
Saklambaç oyununu severdi İstanbul senin sevdiğin gibi.
Saklardı seni senden, ne yapsan bulamazdın.
İşte bu yüzdendi huysuzluğun hiç mutlu olamazdın.

Işıkların vardı senin rengarenk ışıkların, İstanbul gibi.
Pervaneler sarhoş olur etrafına doluşurdu.
Dönerlerdi etrafında durmadan dinlemeden,
Etrafında devasa yalancı gökkuşağı oluşurdu.
Bazen kapılırdın sihrine, hayallere dalardın.
Yalanlarında, yalandan da olsa sevgi arardın.

İstanbul gibiydi, büyüktü yüreğin.
Kendinden, ve aşktan başka her şeye, herkese yer vardı.
Yine de gelirdi aşk, kapını çalar yüreğinde kendine yer arardı.
Açardın kollarını gel derdin ama aşk bakar bulamazdı hiç,
Kendini sığdıracak bir yer, ağlayarak sana veda eder giderdi.
Hüzünle bakardın ardından, ederdin sessiz hayata isyan.
Kimse anlamazdı seni o anda hiç kimse, içinde onca insan.

Bazen kızıp giderdin uzaklara çok uzaklara,
Ama gittiğin o uzakları yine de uzak bulmazdın.
Dayanamazdı özlerdi seni İstanbul çağırırdı gel derdi.
Duyardın sesini koşarak İstanbul’a gelirdin.
İstanbul sana hasretti sen İstanbul’a hasret.
Karışırdın gecelerine kendini İstanbul’a verirdin.

İşte o anlarda aşk gelirdi yanıma,
Usulca bana sarılır, benim gibi hıçkırarak ağlardı.
Bekleme derdi bana bekleme gelmez gelemez.
Oda İstanbul gibi işte anlasana bir kayıp şehir,
Görmüyor musun dört bir yanını sarmış gibi hep zehir.
Ellerim yüreğimde, yüreğim boğazımda,
Çaresizlik içinde aşkla beraber sana bakardım.
Ne duyardın, ne görürdün ne de hissederdin İstanbul gibi bizi.
Yine de büyük bir sevgiyle severdik işte aşkla ben ikinizi.

Sen İstanbul’dun, İstanbul da sen…
Sevgiliden daha çok sevgiliydiniz birbirinize.
Fazlayız derdi aşk aralarında baksana senle ben.
Bu yüzden ayrıldık aranızdan bir gece aşkla beraber,
Ayaklarımızın ucuna basa… basa, sessiz sedasız,
Duyduk küsmüşsünüz bize gittik diye vedasız.
Şimdi İstanbul’la bizi anarken diyormuşsunuz ki ,
Değmezmiş ikisine de, aşkta oda vefasız.

Blueangel65 / 26.09.2014