Hayyam'dan İncilerYürek bu sevdikçe nice gül döker Sakınır sevdiğini daldan budaktan Hoş geldin demesi çok kolay ama Haydi git demeye körükte yetmez "Hem sever hem kırıp bin parça eder" Hayyam’a sordum da bu dedi keder Madem ki aşk ile eğilir başlar Bin cefa çekilip dökülür yaşlar Ömer’in suçuysa içtiği şarap Ne diye çatılır boş yere kaşlar Alnından öpesim gelir ustanın Derdine ilaçsa şarap hastanın Hele dur ey dostum ne dersin ki sen Günahı işleten ne ki bir bilsen Diken yeter demiş gülü vermesen O ki Hayyam adlı bir büyük usta Duysaydı gülerdi beni bu yasta Damlayı denizde inci etmiş o Bastığı toprağı hor görmeyen o Ateşi ışığa yeğleyen de o Savrulan umudu yele yükleyip Muhammet diline inci diyen o Ferman sen de deyip de padişahına Korkmadan aşk ile kükreyen de o Ağlamış inciler dolmuş eteğe Bakmamış küfre ne de köteğe Öyle bir dolmuş ki aşk ile içi Var etmiş kendine yok denen hiçi Testiyi kendiyle eş değer sayıp Kulpuna yarimin elidir demiş Ayaklar baş iken başlar ayakken Can avucunda nefes göğsünde Varını yoğunu dostlara saymış Konmamış sinek pislik üstüne İçmeden mecnunmuş içince aymış Eğmemiş boynunu sözü üstüne Alemin şanına intizar edip Şikayet etmiş handan hamamdan Yuh çekmiş dünyada yaşanan gamdan Aşk ile demeli bir daha yuh yuh Şair diye saysın beni adamdan Çok mu bilirim ki Ömer Hayyam’dan Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |