Zamanın zembereğinden çalınan düş karanfilim zühremZühre kuş tüyü yastık gibidir taşlaşan yüreğin Çatık kaşlarına ömrümü astımda Gönlünün kırlangıç kanadına yaslanamadım Ahh yastık altı şiirlerimin yaramaz kızı Hani seninle mavi masallar yazacaktık ya Binlerce güvercin ağladı bu yalnızlığa Binlerce öykü yarım kaldı sen gidince Bir avuç çakıl taşını yakamoz yarası almış düşlerime fırlat Gecenin saksısına yıldız ektiğimiz düşlerimiz gibi Oy zamanın zembereğinden çalınan düş karanfilim Kadınım sen ol Zührem Annemin yaşmağına oyalı düşüm Zührem Bir yanım sıla bir yanım gurbet Koynumda uyuturum devrim çiçeklerini Ve on iki eylülün küllerine ekerim Anka düşlerimi Oy gurbet külüm kehribar sarısı fistanlı bir kız yürür düşlerimde Adı Zühre çakıl taşlarındaki gizim Sol yanımın yakamoz yarası mahmudiye düzkaya |