Kömür Karası bir günde aldım 50. Yaşımı
Her nefesimde, bu oksijen madencilerimizin dedim
Bu nefesim de, bu nefesim de
Sonra küçük bir kız çocuğu oldum
Yüreğim pırpır, ellerim buz olmuş, gerçeği sormaya korkan
Babam gelecek mi?
Üşüdüm, üşüdüm korku dolu gözlerle izledim büyükleri
Yırtılmış, terliğimden çıkan parmağımı taş kesmiş
Kan kurumuş parmaklarımda, hissetmiyorum acısını
Yüreğimdeki acı öyle büyük ki
Açım, üşüyorum, korkuyorum
Beni hiç kimse fark etmiyor..
Çığlıklar atmak istiyorum sesim çıkmıyor,
Allahım diyorum küçük ellerimi açarak gök yüzüne
Babamı bana gönder Allahım…
Babam gelecek mi soramıyorum kimseye
Sonra bir hekim oluyorum,
Tutuyorum o en temiz, en ak elleri
Bana küsmüş bu eller..
Koşuyorum ambulansa doğru
Kayıyor o en temiz eller ellerimden
Yüzüne bakıyorum, geç kaldın diyor
Geç kaldın, sen bir hekimsin geç kaldın
Biz adım adım öldük aslında diyor
Oysa sen şimdi öldüm sandın
Geç kaldın doktor hanım
Nefesim, nefes alamıyorum, nefes alamıyorum
Küçük kıza dönüyorum
Her sedye çıkışında bacaklarıma bir sıcaklık çöküyor,
Onları hissetmiyor, yığılıyorum
Beni kimse fark etmiyor
Babam gelecek mi?
Mühendis oluyorum,
Madencilerimizi yutan kara deliğe girerken
Akıl işi değil bu diye haykırıyorum
Peki daha önce haykırmış mıydım
Haykırmıştım tabii ama duyuramamıştım
Hakim oluyorum
Küçücük bebeler yüzüme öylece bakıyorlar
Babamız yok artık der gibi
15 yaşındaki delikanlı uzaklara gidiyorum diyor
Hiç okul yüzü görmedim
Sonsuzluğa giderken bana öyle bakıyor ki
Sen neden daha önce burada yoktun ..
Hekim oluyorum, mühendis oluyorum, hakim oluyorum
50. yaşıma bastığım bu günde
Sıra sıra geçen şehitler bana geç kaldın diyor
Geç kaldın, geç kaldın, bizi yalnız bıraktın
Tarım yapamadık, hayvancılık yapamadık
Biz buna mecbur bırakıldık sen neredeydin Doktor hanım diyorlar
Karanlık, soğuk, oksijensiz bir delikte sıkışmış
Bir daha asla dışarı çıkamayacağımızı bilirken
Ölümü burnumuzun dibinde hissederken
Bu ölümü tatlı ölüm diye yorumlayan
Ölümler mevzuata uygundur diyen
Ya da bu tedbirsizliği kadermiş gibi gösteren kendiliksizler sussun da
Bari sonsuz uykumuzda rahat olalım diyorlar..
Nefes alamıyorum ben
Yeter artık diye haykırmak istiyorum
Gözlerimi kapatıyorum, gözlerimin önünden
Sıra sıra geçiyor şehitler
Gözlerimi kapatıyorum, karanlık bir göçüğün altında kalıyorum ben
Bağırıyor göçük altındakiler, ne yaptın bizim için
Ne yaptın bizim için
Çok geç kaldın Doktor Hanım

Serpil Tütüncü