İzmir taşına toprağına sevdalandığım kendimi daha bir özgür daha bir sevdalı ,daha bir güzel hissettiğim şehir.Başarılı yıllarımın geçtiği öğretmenliği doyasıya yaşadığım şehir.Sevgimi,sevincimi yaşadığım kadar acılarımı,hayal kırıklıklarımı ve ve acı günleri de yaşadığım şehir.Bütün bunları yaşarken sokaklarında hatıralarımı ,kaldırımlarına sıkıştırdığım şehir.

Eşimin işi dolayısıyla istemeden İzmir’den taşınmak zorunda kalmıştım.Trabzon ,Akçaabat önceleri bana çok bunaltıcı gelmişti.Zira kapalı havasına bir türlü alışamadım.O zaman kalemimden bunlar döküldü.Zaten üç yıl sonra ağlayarak tayin istediğim Trabzon milli eğitim müdür yardımcısı"hocanım sizi mutlu olduğunuz yere göndermek için elimden geleni yapacağım deyip tekrar İzmir’e gönderdi.Ama kaderde yine ayrılık varmış.2012de bu sefer Samsun’a geldik.İzmir benim için çok özel.

Özel olan bu şehre bir gün gideceğim ve o şehirde en azından yılda bir tatil yapacağım.Çünkü sevda kokan ,deniz kokan ,insan olanların çok olduğu bir şehir.Ben o şehirde doyasıya aşkı da dostluğu da öğretmenliği de her şeyi doyasıya yaşadım.Şükürler olsun her şeyi iliklerime kadar hissettim.O yüzden nereye gidersem gideyim İzmir benim için hep kalbimin bir köşesinde saklı olacak.