Figan Bile Korkak
Nerede
Nasıl yaşamıştık hayalleri Sormadan Bir çırpıda köle edildik zindanda Mavi desek Kor bir alevdi Yeşil desek Kaybolmuştu ormanda Gözlerimiz aşkı Sadece bakındı Eller desen prangada. Bir gurur Bir kibir Şaşırıverdik o anda. Bazen Bir kemanın yaylarında idi nefesimiz Bazen Bir orkestra oldu tenimiz Bütün bir vücutta Çıkmaz oldu sesimiz İşte o hayallere takılıverdi gönüller Bin kere söyledim Figan bile korkak Ne desin diller. Kaan Özer |