Ben sadece ayrılık şiirleri yazar
Sadece uzaklara kilim dokurum
Kime dokunsam yakar,
Kime dokunsam yıkar, duvar olurum

Ellerim; her daim sıcak, her daim kor
Kimi sevsem bugün var yarın yok olurum

Bakmayın asi durduğuma
Gönül perdem de, hep ağır hep durgunum.

Her gün özgürlük naraları atar
Her gün tutsak büyürüm
Arabesk şarkılar da, kavuşamayan benim
Nazım Hikmet şiirlerinde asi çocuk.
Necip Fazıl’da dergah yolcusuyum,
Bu sitemler de ilk değil ama en sonuncusuyum
Kinimi hep kaleme döker
Kağıda nakşeder, bakıra işlerim.

Hakkari de Sümbül dağı
Ardahan da Çıldır yaylasıyım
Amed de sur taşı
İstanbul da yedi tepe
Ankara da tandoğanım, gölbaşıyım
Aşık Veysel’ de uzun ince bir yol
Ahmet Kaya da bahtiyarım.
Şarkı bilmem ama
Türküler de ezgi, şiirlerde kahramanım.

Hiç okunmayan romanlar da yan karakter
Çekilmeyen filimler de baş rolüm.
Hayat oyununda solcu,
Fatihte muhafazakar,
Küba da devrim ateşiyim.

Dedim ya aldanmayın bana
Bugün varım, yarın yok olurum.

// [ Turgay ATACAN ] 07.2014