ZOR SANATMIŞ MEĞER YAŞAMAK
Bilirmisin şimdi ne gündüze bağlayabiliyorum geceleri nede yazıları kelimelere.
Gördüğün gibi ne konuşabiliyorum nede anlatabildim dertlerimi. Bak nede bu hüzünlü boğuk geceleri sabah edebildim. Zor sanatmış meğer yaşamak hemde çok zormuş. Bu dünyanın hakkını vere vere yaşamak gercekten çok zormuş. Bu düzende geceler hüzne gündüzlerse kedere aşıkmış, Gördüğün gibi sevdalıymış aşıkmış dünya meğer derde tasaya acıya. Bende şimdi ölüme aşığım ne bu dünya umrumda nede yaşamak. Hic birşey umrumda değilken nede bu canı hayata bağlamak gibi bişey yok. Öyle bir sevda düşmüşki gönlüme güzelbir ölüm. Sadece tek bir soru düşer beynime bu zalim hayatta yaşamak niye niye??? MURAT KAYA |
Babalarımız bize etdi nasiyyet
Dost dostun halini görünce bile
Deyişer o anda neden veziyyet
tesekurler dost.Güzel siirdi.Hüzün dolu.Neden ki,olmek.Yasamak varken