En Umutsuz Anda. G.K.Yapayalniz atiyorum kendimi Akip gidiyorum umutsuzluga Sanki ben okunmaktan korkuyorum Gicirdayan merdivenlerden korkmus Tozlu raflara konmusum Kaldirimlar puslu bana Duygu acligimi bastiriyorum Yada tam tersine siginiyorum Cigliklarimin sessizliginde Sarip sarmalaniyorum Umutlarim umutsuzluga donustugunde Galerideki her bir Resim gibi Bakmaksa- Evet, bakiyorum Konusmaksa- Evet, konusuyorum Alismaksa- Evet, alisiyorum Duymaksa- Hayir, duymuyorum Perdeler cektim gozlerime Ayibi gormemek için Dudaklarimi isiririm Yasakli cumlelere Akitmiyorum sabrimin Son damlasini Tum sesleri ayirt eder oldum Ben nefes aliyorum Tum Çocuksu oyunlarinda Nereden ciktin En umutsuz Anda Gonlume girdin Nefesim oluverdin Dokundugun her yer Ozlem atesi oldu Goz GOZE degince Yanginlar alev oldu Ozlemler tek basina kaldi En umutsuz Anda Ben halen nefes almaktayim Yeni dogan mevsimlik cicek gibi Kirlara vurdum kendimi En umutsuz Anda Tomurcuk cicekler Hayata bagladi beni. G. K. |
Alkışlıyorum kalemi,
Yüreğine sağlık
_____________________________________________Saygılar selamlar