Meh-Pâre
bî meftun-u pervane
bî aşuk-u serap olan şems-i giriftar-ı nişan ol gönülde cünde yâre yâda düşen dergâh-ı divanda garib-i yeksan bu pir-i divâne vakt-i leyl şems-i aşuk bî-hitâb gezer gülistanda canu heba eder ey gül-ü deste cana hicrân-ı dem-i gamm çeken o aşuk-u bülbülün menem ey bâde-i ahu didem nur-u mercan-ı meh-pârem nur-u hitabe arş-ı sena ey umman-ı aşku deryam vakt-i seher vuslat ile aşk-u israf olan menem |